fotoos X

fraser island met de landrover







whitsunday islands met het zeilschip



onze zwemmertjes





hop, hop paardje


daintree national park

foto fam - 29 weken

schip ahoy! vanuit great barrier reef

australie - fraser island & whitsunday islands

in drie dagen hebben we een hoop over het boerenbedrijf geleerd. nooit geweten dat boeren met satelietgestuurde machines werken en ook in opties handelen! na een borrel bij het lokale stadhuis en een filmpje kijken voor een goed doel, vragen we ons af waarom ze hier in capella (1000 inwoners) een tropisch zwemparadijs en in capelle (80.000 inwoners) geen zwembad hebben?

nadat we oma an van het vliegtuig halen in Brisbane, blijven we twee dagen op een camping aan het strand. we vieren eerst cir d'r verjaardag, voordat we naar fraser island gaan. een must voor iedere man (en stoere vrouw). met een 4x4 over het grootste zandeiland van de wereld crossen. een soms lastig parcour waar het strand de snelweg is, maar pas op voor de muien en de dingo's. daartussen: regenwoud, blauwe meren met het witste zand dat je ooit gezien hebt, groene meren met schildpadden, kristalheldere beken waar je je op mee kunt laten drijven en een heel lang strand waar de oceaan binnenrolt. op het kampeerterrein komen iedere dag een aantal leguanen van 1 meter je tent inspecteren of er nog wat te nassen valt.

als we na 4 dagen verzadigd zijn van al dit moois, gaan we weer verder. landinwaarts naar cania gorge, een nationaal park 200 km van de kust. in deze oase van groen komen we helemaal tot rust. terwijl de pretty faced wallabies voorbij huppelen, de zwarte cacatoo en andere papegaaien overvliegen en 's avonds de bettong (een kangaroe, maar dan zo groot als een rat) even langskomt, laden we ons op voor het volgende avontuur: de Whitsunday Islands!

een groep eilanden waar de eilanden groener dan groen zijn, de zee blauwer dan blauw en de stranden iets minder wit dan die van fraser island, oftewel, het paradijs op aarde. we kiezen ervoor om drie dagen met een zeilboot de eilanden te verkennen. de meiden vinden het helemaal super al die kleine kamertjes waar je kan slapen en een keuken waar ze steeds met eten en drinken uit komen. binnen no time zijn ze de beste maatjes met het personeel. als aaf honger heeft, loopt ze naar de keuken en vraagt 'where's me dinna', dit tot groote hilariteit van de kok.

al snorkelend, etend en zeilend komen we deze dagen door. de laatste ochtend wordt ik verrast door alle meiden met een versierde stoel en kado's. aaf en cir hebben nog een chocoladetaart geregeld voor mijn verjaardag, die aaf met veel verve over de slingerende boot aan alle andere opvarenden uitdeelt, met de tekst: 'you like cake for me daddies birthday?'

na deze zeiltocht gaan we snel door naar Cairns want de tijd begint te dringen. we moeten gaan bekijken of we nou wel of niet naar Darwin gaan. als we gaan rijden kost het ons een week. we horen allerlei berichten over overstromingen en het Kakadu national park zou gesloten zijn. het reizen met oma An erbij bevalt ons (en oma) uitstekend. de ene dag rijden we 500 kilometer, de volgende komen we al zwemmend door. we wisselen het kamperen af met af een toe een motel of hostel. maar oma An is een stoere, hoor. kamperen en snorkelen, ze draait er haar hand niet voor om. we horen van alles over nederland, soms is dat leuk, soms willen we er niets van weten. aaf vroeg voor het eerst wanneer we weer terug gingen. 'waar naar toe?' 'nou, naar nederland.' 'in augustus, met oma's verjaardag zijn we er weer.' 'en waarom dan?' omdat ze nina graag wilde zien. nou, toen pinkte cir wel een traantje weg!