angkor wat
bayone
indiana penningdevries
aaf aangenaam
spelen in angkor wat
zijde spinnen
drijvend dorp
11 June 2007
cambodia - siem reap & angkor
de weg naar Siem Reap (Angkor Wat) zou vanaf de grens heel slecht zijn. dat willen sommige mensen ook want dan koopt tinus toerist wel een duur vliegticket. uit principe gaan we dus met de bus. het is twaalf uur bussen en de kwaliteit van de weg valt wel mee. we hebben ergere onverharde wegen meegemaakt. aaf en evi entertainen de gehele bus en wij kunnen lekker lezen. op deze manier vliegt de tijd voor iedereen. wanneer het donker wordt, zien we ineens allemaal tl-lampen in de pikzwarte nacht, heel science fiction. het is geen straatverlichting en het zijn geen vissers, maar tl-lampen boven een plastic scherm, waar 's nachts sprinkhanen mee worden gevangen. gefrituurde sprinkhaan is hier een snack. iedereen vindt het lekker en vangt ze, dus je ziet honderden van die lichten en dat is een spectaculair gezicht.
we trekken in bij een hostel waar een groot deel van de inkomsten terugvloeit naar de lokale gemeenschap. dat is hard nodig want het land is echt arm. iedere dollar die iemand weer wat toekomstperspectief biedt is meegenomen. je ziet ook veel projecten van internationale organisaties hier (scholen, ziekenhuizen, waterpompen etc.). voordat we weggaan doneren we drie schoolpaketten met uniform en in de supermarkt haalt aaf 20 tandenborstels en tandpasta. dat kunnen ze dan ook mooi uitdelen op school.
we huren een tuktuk en gaan drie dagen naar Angkor Wat. drie dagen?? ja, het gebied Angkor is echt heel groot, 50 km x 50 km, en een opgraving is tussen de 4 en 8 km in het vierkant. zo zien we als eerste de grote glimlachende hoofden van de Bayone. Evi is verliefd op de olifanten die je van de parkeerplaats naar de tempel kunnen brengen. van niet al te dichtbij en veilig op de arm bekijkt ze de oren, de snuit, de tong en de staart aandachtig. later zien we de torens van Angkor Wat en de machtige boomwortels van Ta Prohm. hier lijkt het wel jungle book! aangezien het iedere dag 33 graden is en heeel vochtig, heb je het wel gezien na 6 uur klimmen en zweten bij een opgraving. dus in de middag rusten we in de luie stoelen in het hostel met een muziekje en een boekje.
na onze culturele overkill gaan we nog een dag een zijdefabriekje bekijken en een drijvend dorp dat aan de oevers van het 100 km lange meer, Tonle Sap, ligt. hier zien we de echte armoede. ook in Cambodja is visser zijn geen pretje. vooral niet als je alleen maar in het droge seizoen mag vissen. ze leven met een gezin in een drijvend huis (op vaten) van 4 bij 4 meter inclusief de varkens en de kippen. zo zien we toch nog een beetje meer van het land terwijl we dachten dat we als een amerikaanse toerist even een 'must see' gingen bekijken.
na een week Siem Reap gaan we weer terug naar Bangkok. we hebben de helft van onze spullen daar achtergelaten omdat we gelezen hadden dat de wegen nogal slecht zijn in Cambodja. en over die hobbelige wegen door naar Laos trekt de zwangere Cir niet meer. daarom gaan we morgen met de nachttrein naar de grensovergang bij Pakse, richting de duizend eilanden met zoetwaterdolfijnen!
we trekken in bij een hostel waar een groot deel van de inkomsten terugvloeit naar de lokale gemeenschap. dat is hard nodig want het land is echt arm. iedere dollar die iemand weer wat toekomstperspectief biedt is meegenomen. je ziet ook veel projecten van internationale organisaties hier (scholen, ziekenhuizen, waterpompen etc.). voordat we weggaan doneren we drie schoolpaketten met uniform en in de supermarkt haalt aaf 20 tandenborstels en tandpasta. dat kunnen ze dan ook mooi uitdelen op school.
we huren een tuktuk en gaan drie dagen naar Angkor Wat. drie dagen?? ja, het gebied Angkor is echt heel groot, 50 km x 50 km, en een opgraving is tussen de 4 en 8 km in het vierkant. zo zien we als eerste de grote glimlachende hoofden van de Bayone. Evi is verliefd op de olifanten die je van de parkeerplaats naar de tempel kunnen brengen. van niet al te dichtbij en veilig op de arm bekijkt ze de oren, de snuit, de tong en de staart aandachtig. later zien we de torens van Angkor Wat en de machtige boomwortels van Ta Prohm. hier lijkt het wel jungle book! aangezien het iedere dag 33 graden is en heeel vochtig, heb je het wel gezien na 6 uur klimmen en zweten bij een opgraving. dus in de middag rusten we in de luie stoelen in het hostel met een muziekje en een boekje.
na onze culturele overkill gaan we nog een dag een zijdefabriekje bekijken en een drijvend dorp dat aan de oevers van het 100 km lange meer, Tonle Sap, ligt. hier zien we de echte armoede. ook in Cambodja is visser zijn geen pretje. vooral niet als je alleen maar in het droge seizoen mag vissen. ze leven met een gezin in een drijvend huis (op vaten) van 4 bij 4 meter inclusief de varkens en de kippen. zo zien we toch nog een beetje meer van het land terwijl we dachten dat we als een amerikaanse toerist even een 'must see' gingen bekijken.
na een week Siem Reap gaan we weer terug naar Bangkok. we hebben de helft van onze spullen daar achtergelaten omdat we gelezen hadden dat de wegen nogal slecht zijn in Cambodja. en over die hobbelige wegen door naar Laos trekt de zwangere Cir niet meer. daarom gaan we morgen met de nachttrein naar de grensovergang bij Pakse, richting de duizend eilanden met zoetwaterdolfijnen!
fotoos XVI - bangkok
10 June 2007
thailand - bangkok
bangkok! we gaan letterlijk van een ontwikkelingsland naar de bewoonde wereld. we komen om 01.00 uur 's nachts aan nadat we van denpasar via hongkong naar bangkok zijn gevlogen. daarom verwennen we ons zelf met een hotel naast de gate. ik sluit me meteen op in de badkamer en spoel met een fikse straal warm water al het stof van me af. heerlijk met al die cremetjes en zeepjes. als ik klaar ben ligt iedereen natuurlijk al lang te pitten...'s ochtends zijn we net op tijd voor het ontbijt met bruin brood, roquefort en gorgonzola. lekker! nooit geweten dat je kaas zo kan missen.
tja, het is misschien vreemd, maar ik heb me van te voren niet goed gerealiseerd dat de indonesiers het zo slecht hebben. ze hebben tien jaar geleden betere tijden gekend en nu is de economie weeeer ingezakt. daar worden ze natuurlijk mistroostig van en dat merk je bijna overal. voor de toeristen is dat goed nieuws want nu zit je voor een habbekrats in de mooiste hotels. alleen waar zijn die toeristen? het is een heel mooi land hoor en er is nog zoveel meer te zien. dus sla je slag en zie de mooiste plekken zonder de bussen vol met toeristen.
in bangkok vinden we een rustig guesthouse met een ommuurde tuin in de buurt van de rivier. niemand zal het geloven maar hier is het dus heeeeel stil. je hoort de vogeltjes zingen. en dat in bangkok, waar het nooit stil en rustig is. we lopen, varen en tuk-tuken door de stad en bekijken de gigantische gouden, liggende buddha en het paleis. pfoe, het is echt warm, 36 graden en 90% vochtigheid. we zijn maar wat blij met de airco op onze kamer.
na vijven doet aafje mee met de aerobiclessen in het park om de hoek. aan de andere kant van de straat eten we de beste indiase roti van de stad en we sluiten af met een echte italiaanse dubbele espresso. Peter dan, want zelfs als ik cafe latte drink, ben ik tot diep in de nacht wakker en ik kan toch al niet goed meer op mijn buik liggen. op sommige dagen loopt de halve stad in felgele shirtjes om de koning te eren. op elke straathoek kan je ook een levensgrote foto van hem kopen. of een vaantje ofzo.
ik heb twee dagen nagedacht waarom een vierjarig meisje roept: 'dit is een leuke stad!' als we op de derde verdieping van de snelweg bangkok binnen rijden. dan valt eindelijk het kwartje. om de warmte te ontsnappen (mooi excuus) gaan we ook een dag shoppen. kan aafje eindelijk haar langbewaarde, van marsha gekregen, thaise bhat uitgeven. ze koopt een zonnebril en een bikini en gedraagt zich als een echte shop-a-holic. ze loopt innig gelukkig met allemaal glimmende tassen door de malls. het zal wel in de genen zitten, dat ze aanvoelde dat je hier goed kan shoppen. de malls zijn hier geweldig luxe. zo mogelijk nog groter en glimmender dan in amerika. hoeveel autodealers zitten er bij jullie op de vierde verdieping van het winkelcentrum?
na een week te zijn bijgekomen in het 'luxe' bangkok is het tijd om eens in cambodja te gaan kijken.
tja, het is misschien vreemd, maar ik heb me van te voren niet goed gerealiseerd dat de indonesiers het zo slecht hebben. ze hebben tien jaar geleden betere tijden gekend en nu is de economie weeeer ingezakt. daar worden ze natuurlijk mistroostig van en dat merk je bijna overal. voor de toeristen is dat goed nieuws want nu zit je voor een habbekrats in de mooiste hotels. alleen waar zijn die toeristen? het is een heel mooi land hoor en er is nog zoveel meer te zien. dus sla je slag en zie de mooiste plekken zonder de bussen vol met toeristen.
in bangkok vinden we een rustig guesthouse met een ommuurde tuin in de buurt van de rivier. niemand zal het geloven maar hier is het dus heeeeel stil. je hoort de vogeltjes zingen. en dat in bangkok, waar het nooit stil en rustig is. we lopen, varen en tuk-tuken door de stad en bekijken de gigantische gouden, liggende buddha en het paleis. pfoe, het is echt warm, 36 graden en 90% vochtigheid. we zijn maar wat blij met de airco op onze kamer.
na vijven doet aafje mee met de aerobiclessen in het park om de hoek. aan de andere kant van de straat eten we de beste indiase roti van de stad en we sluiten af met een echte italiaanse dubbele espresso. Peter dan, want zelfs als ik cafe latte drink, ben ik tot diep in de nacht wakker en ik kan toch al niet goed meer op mijn buik liggen. op sommige dagen loopt de halve stad in felgele shirtjes om de koning te eren. op elke straathoek kan je ook een levensgrote foto van hem kopen. of een vaantje ofzo.
ik heb twee dagen nagedacht waarom een vierjarig meisje roept: 'dit is een leuke stad!' als we op de derde verdieping van de snelweg bangkok binnen rijden. dan valt eindelijk het kwartje. om de warmte te ontsnappen (mooi excuus) gaan we ook een dag shoppen. kan aafje eindelijk haar langbewaarde, van marsha gekregen, thaise bhat uitgeven. ze koopt een zonnebril en een bikini en gedraagt zich als een echte shop-a-holic. ze loopt innig gelukkig met allemaal glimmende tassen door de malls. het zal wel in de genen zitten, dat ze aanvoelde dat je hier goed kan shoppen. de malls zijn hier geweldig luxe. zo mogelijk nog groter en glimmender dan in amerika. hoeveel autodealers zitten er bij jullie op de vierde verdieping van het winkelcentrum?
na een week te zijn bijgekomen in het 'luxe' bangkok is het tijd om eens in cambodja te gaan kijken.
Subscribe to:
Posts (Atom)