guatemala, flores & rio dulce - bosland

flores
yep! rond zessen komt een soort minivan met supervering en honderd liter tank ons oppikken. de goedgeluimde chauffeur vertelt peter dat we vanaf hier tot aan de grens met guatemala nog 78 verkeershobbels tegenkomen! die kan je dus alleen maar met 5 km per uur nemen wil je je wagen en je rug heel houden. we hebben nog meer geluk: bij de grens kunnen we meteen ons tweede visum voor mexico regelen (90 dagen!). pauline en celine helpen ons met onze tassen en onze meisjes. wat een cadeautje: twee au pairs voor vandaag. de zwitserse meiden vinden onze meiden geweldig en iedereen vermaakt zich goed.

het boottochtje over de rivier naar guatemala duurt veel te kort. eenmaal aan wal spelen de meisjes samen met de kinderen van hier met auto´s, boekjes en hangmatten. wij wachten totdat de chauffeur van de ´chicken bus´ de band verwisselt heeft. eenmaal op weg zien we voor het eerst het landschap van guatemala - groen en glooiend. halverwege de ´dirt road´ komt de bus vast te zitten en iedereen moet eruit. peter helpt de beste man en uiteindelijk komt de bus los doordat twee man achter aan de bus blijven hangen en springen terwijl de chauffeur gas geeft.

eenmaal in flores vinden we een geweldige plek om bij te komen - los amigos. ze hebben grote kamers, een tuin, schildpadden & papegaaien, een geweldig goede kokkin en een schommel. iedereen blij. bovendien heeft aaf weer vrienden gevonden want twee van de drie eigenaren zijn nederlanders. we blijven lekker een weekje hangen.

in de vroege ochtend bezoek ik Tikal; peter en de meisjes komen later. dit is de beste maya site tot nu toe. hoge, grote gebouwen en pleinen midden in de jungle. ´s ochtends is het nog redelijk rustig; qua mensen dan. apen en spinnen genoeg. er wordt nog steeds gewerkt aan de uitgravingen en de wederopbouw. het park waar we nu door heen lopen is maar een fractie van wat de stad ooit was. de gids wijst op heuvels en begroeiing waaronder nog tempels en piramides verborgen liggen. de jungle is zo machtig, als het maar de tijd krijgt overwoekert het alles. geweldig toch! na de klim zie ik vanaf tempel IV de flarden mist langzaam verdwijnen en de andere tempels verschijnen. we lopen de rest van de dag door het park en aaf klimt vrolijk mee. het tempo van de bejaarde amerikanen halen we echter niet, complimenten wel.


rio dulce
we verlaten flores met het plan om een paar dagen bij een gualtemalteco op zijn rancho te blijven; hij heeft echter een trouwerij en is niet thuis. dat heb je wel eens ;)) dit adresje is tussen flores en rio dulce dus misschien komen we er nog voor terug. Rio dulce is net als alle andere busstops een lange straat met twee zijstraten vol met winkeltjes en verder niks. of toch, een hele gekke hoge, smalle brug over de rivier naar livinston en het grootste meer van guatemala.

met een bootje gaan we naar ons hostel, deze keer zijn het zwitserse chalets op steigers in de magrove. superschoon natuurlijk en lekker ruim! we kijken even aan of het goed gaat tussen al dat water met de kinders. ja, dat zit wel goed. vissen en kayaken, aaf vindt het allemaal geweldig. nog meer water op komst. we gaan met de lokale bus naar een koud beekje met een warme waterval. eindelijk een warme douche. we lopen stroomafwaarts door het water weer naar de weg. eenmaal op de kant worden we gevolgd door tien kinderen. tot grote hilariteit van iedereen speelt aaf net als deze meisjes verkoopstertje . evi doet mee met ´we maken een kringetje van jongens en van meisjes´. spelen kan overal. we horen van een van de meisjes dat maar de helft van deze kinderen naar school gaan. sommigen spreken dan ook alleen quechi, een mayataal, en geen spaans. en tussendoor vragen ze steeds om een quetzal (guatamalaans geld). peter zegt steeds 'muy bien, muy bien' want hij denkt dat ze vragen 'que tal?'.