mexico, ciudad de mexico

aaaaaaaaaah, mexico city!
een heleboel over gehoord maar nu zijn we er dan echt. we komen aan op een (zaterdag)namiddag en rijden vanaf het busstation met een taxi naar een hostel. drukdrukdruk. het hostel is een vreemde plek: een oud en verlaten gebouw, de kamer ruikt naar brand en er zijn muggen! in heel mexico geen mug te zien, maar hier... Peter gaat de volgende ochtend met een lijst van vijf adressen op pad. voordat ik alles goed en wel heb ingepakt, staat hij alweer voor onze neus. twee blocks verderop zijn suites te huur, met woon-, slaap en badkamer en een keukentje. dat willen we wel voor de komende tijd in ciudad de mexico.

in deze twee weken hebben we een aardig beeld gekregen van mexico DF. lopend door de verschillende kleine steden die samen de stad vormen, komen we in vriendelijke wijken met voornamelijk laagbouw en mooie pleintjes. en niet te vergeten vooral veel vriendelijke mensen. we bekijken de zoo, de gigantische collectie van het antropologisch museum, het huis en schilderijen van frida kahlo, heel veel schilderijen van diego rivera, muurschilderingen van sigueros, het woonhuis van barragan, het jugenstil bellas artes museum, het pleintje waar alle letterzetters en drukkers werken, de wateren ten zuiden van de stad, de piramides in het noorden, verschillende markten etcetera. en alles doen we te voet en met de metro, net als iedere mexicaan die niet in de file wil staan.

wat een geluk, we blijken maar tien minuten bij diego en kytzhia, onze mexicaanse studievrienden, vandaan te wonen. ze hebben het heel druk maar weten toch tijd vrij te maken om ons hun stad en een beetje van het mexicaanse leven te laten zien. zo nemen ze ons mee op een boottochtje in xochimilco, het watergebied waar felgekleurde platbodems je tegmoetkomen met muziek, eten en drinken. op zondagmiddag gaan we met z'n allen als goedgeaarde mexicanen naar het stadion. nee, geen voetbal, maar volksvermaak nummer een: worstelen. de vele busuren met kung-fu films werpen nu zijn vruchten af; vond Aaf het deze morgen nog een eng idee om te gaan, maar binnen vijf minuten staat ze als allerhardste mee te juichen. het worstelen heeft meer weg van een klucht waar goed tegen kwaad 'koppeltjeduikt', zoals Aaf dat noemt. zelfs ik heb gelachen om die gemaskerde acrobaten. als afsluiter van gaan we naar the place to be: 'El Moro' een chocoladecafe. de hele tent zit stampvol met mensen die gefrituurde stengels in chocolademelk dopen. en dat kan dan 24 uur per dag.

de dag voor ons vertrek maakt de hele stad zich op voor 'dia de los muertos' (allezielen). dat is wel wat anders dan halloween, het is hier heel gewoon en niet eng. door zich uit te dossen als aangekleed skelet herdenken de mensen en kinderen hun overleden naasten. zo brengen ze heerlijke zoetigheden en vele kaarsen naar graf of altaar. onze pepernoten zijn hier chocolade doodskopjes, zeg maar. overal zie je feestelijke offerandes met oranje bloemen, slingers en veel kaarsen: op de pleinen, de markten en bij mensen thuis. onze meisjes lopen verkleed door de stad en in plaats van snoep op te halen delen ze voornamelijk uit. ook leuk om te doen.

als afsluiter kopen we een echte Dora pinata: een grote papier machee stripfiguur gevuld met snoep. als we die maar mee krijgen het vliegtuig in naar de meisjes Bauermann in San Francisco...