australie - meiden update 2

hoe het met de meisjes gaat? nou, heel goed.

evi begint meer en meer te praten. als ze 's ochtends wakker wordt komt er meteen een heel verhaal uit. ze pakt het liefst je hoofd vast om je aan te kijken zodat ze zeker weet dat je luistert. ze zegt bijvoorbeeld: 'pappa, kijk is, evi ook noenen aan' en heel vaak 'kan niet' of 'sorrie aaf' en 'sus'. ze is ook wel een pittig ding, want ze weet wat ze wil en geeft niet zomaar op. als het niet lukt bijt ze gewoon heel hard in je hand of trekt ineens aan je haar. aaf weet hoe dit voelt maar weet niet zo goed wat ze hier mee moet. en evi is een ekstertje, hoor. alles wat glimt en schittert moet ze even nader bekijken. in de trein in Sydney loopt ze gewoon naar een mevrouw toe en bekijkt zonder schroom een voor een al haar ringen, haar gelakte nagels, haar sleutelhanger en haar mobieltje (oma? oma? roept ze dan in dat ding). aaf doet net zo hard mee hoor, en krijgt dan van alles voor elkaar; die zit meteen de hele reis met oordopjes van een ipod in muziek te luisteren. en ik maar vriendelijk glimlachen, ja, ik ben de moeder en ze zijn wel opgevoed.

evi is dol op klimmen en schommelen, het liefst komt ze er nooit meer uit. ze hebben hier gelukkig wel superzitjes met een ketting aan de voorkant: kan ze lekker hoog! ze klimt zonder idee van hoog of gevaarlijk (ze zegt trouwens wel 'vaarluk') en laatst viel ze dan ook voordat ik haar kan opvangen. als moeder zie je die val dan in 'slow motion' en het duurt dan zooo lang voordt je bij haar bent. gelukkig waren het alleen wat schrammen, niks gebroken, geen tanden kapot. ja, we zien heel wat speelplaatsjes over heel de wereld. hier in australie kunnen ze er wat van: alles superveilig per leeftijd gegroepeerd, zachte grond, lage omheining, veel bomen voor schaduw of anders een groot zeil en overal is er wel een te vinden. ze springt graag in alles wat rijdt, maakt niet uit of het de tractor is van de parkwachter in de botanische tuin of een invalidekarretje met van die mooie knopjes.

hoe ver we ook van huis zijn, nijn blijft favoriet. als er een aziatisch meisje aan komt lopen met een 'miffy' op haar shirt, wordt evi helemaal wild! ze klimt meteen bij haar op schoot en plukt aan haar 'blootjes'. eeeeh, evi, het is mamma niet, kom maar even hier. gelukkig heeft ze ook nog een nijntje make-uptasje bij zich, dat speelt wat makkelijker.

evi is onze dierenvriend; ze ondekt overal 'koekoes' (vogels) en 'pissen' (vissen). bovendien kan ze ze heel goed imiteren, misschien trekt dat ze ook wel aan. ben benieuwd hoe dat straks gaat met die koala's en kangaroes.


aaf doet alles hollend, springend op een been, niet-op-de-streepjes-lopend, op allerlei onmogelijke richeltjes lopend, etc. loopt evi eindelijk een beetje door, krijgen we dit. ze heeft zelf verzonnen dat als ze vier is, ze niet meer in de buggy past. ben benieuwd, nu zit ze er nog vaker in dan haar zus. ben zo blij dat we naar je geluisterd hebben, marleen! aaf loopt wel steeds langere afstanden, door de stad of in het bos. zolang het maar niet te snel gaat en er genoeg te zien is. ik vind het wel lastig dat ze zowat iedere winkel binnen loopt en moet dat dan ook goed met haar afspreken. ze wacht wel netjes met oversteken en wordt helemaal boos als evi dat niet doet. ze zorgt goed voor haar zus; neemt speeltjes voor haar mee en kan best goed delen. de meiden willen alleen wel altijd precies datgene wat de ander heeft, maar dat is geloof ik zus-eigen. bovendien houdt aaf heel goed in de gaten dat zij de volste beker krijgt of het grootste stuk koek. ja, nu gaat dat nog.

ze vindt het heerlijk om huiswerk te maken, loco te doen of lekker te prutsen met haar stiften en schaar als evi slaapt. ze wil graag letters en cijfers tekenen en schrijft overal haar naam. en ondertussen yogaat ze al beter dan haar moeder. maar al die dieren hoeven niet zo van aaf, ja, als het little pony is, dan wel. liever prinsessen en prinsen. of, haar nieuwste favoriet, de simpsons. ze heeft het helemaal gemaakt bij al de stoere jongens ('ik ga even bij mij vrienden kijken') want ze schuift zo naast hen op de bank om zeven uur 's avonds voor de volgende simpsons aflevering. en ik wil maar zo min mogelijk TV. ach, even een half uurtje samen is ook wel eens lekker. vorige week hebben we voor een paar uurtjes oppas gehad, konden we mooi onze kampeerspullen inslaan. gezellig samen op stap.

aaf komt steeds van alles vragen; 'mamma, wat is verliefd in het spaans?' eeeh, nou, zeg maar 'mi amigo' dan, he schat. ze telt net zo makkelijk tot twintig in het engels, spaans of frans. zoveel trappen heeft ze al moeten lopen, arm kind! en nu horen we van achter uit de auto: 'pappa, je mag hier zesvijf'. ze vindt het heerlijk als ze andere kinderen vindt en stapt rustig op ze af en vraagt dan ' want toe plee ball?' of 'want too plee wit mie?' evi kiest altijd de jongens uit, aaf stapt meestal naar het grootste meisje. we zijn in nieuw zeeland twee keer een ochtendje naar een schooltje geweest waar de ouders mee mogen. het is voor kinderen tot vijf jaar want daarna gaan ze naar een echte school. alles hebben ze geprobeerd, van kleien, verven, zandbak, poppen tot pizza's bakken en verkleden. in de outback kunnen we vast ook een leuk schooltje vinden.