30 January 2007
jarige jopjes!
joepie! eindlijk is het zover. Aaf is vier! eigenlijk nog niet, maar we vieren de verjaardagen wat eerder. opa en oma hebben namelijk een tas vol cadeaus uit nederland meegenomen en die kunnen echt niet twee weken in de kast blijven staan. voor Aaf is het zo spannend en belangrijk: nu is ze ook groot net als haar vriendinnen en mag ze eindelijk naar school. als we weer thuis zijn dan.
de kamer is versierd met slingers en ballonnen en alle cadeaus liggen op tafel. haar nieuwe rok aan, verjaardagskroon op en uitpakken maar. oma heeft een echte franse appeltaart gebakken en dat gaat er goed in als ontbijt. als alles is uitgepakt trekt Aaf zich terug in de tuin en gaat de buit eens goed bekijken. echte meidensieraden, een babypop, nina's boekje: alles is even leuk en wordt netjes op een rijtje gelegd. van wie heeft ze dat toch ;). het lijkt wel of er een soort berusting bij haar is gekomen, hehe, nu ben ik groot en Evi klein, want ze is nog maar een jaar.
niet voor lang, want vijf dagen later vieren we Evi's verjaardag. hetzelfde ritueel met slingers, ballonnen, cadeaus, een verjaardagskroon, een hele mooie verjaardagsjurk en natuurlijk oma's appeltaart! Aaf vindt het wel moeilijk; ze wil nu eigenlijk even geen zusje hebben. Evi rijdt meteen de hele dag rondjes met haar Dorapop in de buggy. ook de Nijntje boekjes en stickers zijn helemaal goed. 's middags gaan we met z'n vieren naar de speeltuin in de buurt en de meisjes schommelen en glijden met veel plezier. daarna halen we een ijsje en als we 'thuis' komen heeft opa lekkere kippeboutjes gemaakt. mmmmm, smullen maar.
en dan is het tijd voor het kinderfeestje! dat doen we op zijn aussies: buiten in het park met speeltuin en bbq. er komen wel 8 kinderen; die hebben we allemaal tijdens het kamperen ontmoet en ze wonen hier in de buurt. gelukkig maar, want waar had ik anders kinderen vandaan moeten toveren. we eten zelfgebakken muffins, chips, broodjes en veel lollies. de ouders hebben ook nog van alles meegnomen: kip, olijven, salades en champagne. ja, dat zijn ze hier gewend, byo, zelfs op een feestje. een van de moeders is een zweedse en vertelde dat ze altijd dacht dat haar gasten haar kookstijl niet lekker vonden. tja, daar kom je natuurlijk nooit achter. we doen een chocolade-eitjes-speurtocht in het park en parcelparcel, een spelletje dat Aaf in Nieuw Zeeland heeft geleerd. een soort stoelendans met een kadootje dat tig keer is ingepakt met in ieder laag een lollie. het pakje gaat rond in de kring en iedere keer dat de muziek stopt, mag je een papiertje eraf halen en een lollie opsnoepen. het gaat natuurlijk al helemaal niet meer om het kadootje, dat snap je.
en verder genieten we van dagjes uit en 'thuis' met opa en oma. het is net of Peter en ik nu vakantie hebben. we zijn lekker uit geweest (ja, we zijn het nog niet verleerd!), we kunnen lekker een boek lezen in de tuin en gaan af en toe samen even winkelen. heerlijk!
de kamer is versierd met slingers en ballonnen en alle cadeaus liggen op tafel. haar nieuwe rok aan, verjaardagskroon op en uitpakken maar. oma heeft een echte franse appeltaart gebakken en dat gaat er goed in als ontbijt. als alles is uitgepakt trekt Aaf zich terug in de tuin en gaat de buit eens goed bekijken. echte meidensieraden, een babypop, nina's boekje: alles is even leuk en wordt netjes op een rijtje gelegd. van wie heeft ze dat toch ;). het lijkt wel of er een soort berusting bij haar is gekomen, hehe, nu ben ik groot en Evi klein, want ze is nog maar een jaar.
niet voor lang, want vijf dagen later vieren we Evi's verjaardag. hetzelfde ritueel met slingers, ballonnen, cadeaus, een verjaardagskroon, een hele mooie verjaardagsjurk en natuurlijk oma's appeltaart! Aaf vindt het wel moeilijk; ze wil nu eigenlijk even geen zusje hebben. Evi rijdt meteen de hele dag rondjes met haar Dorapop in de buggy. ook de Nijntje boekjes en stickers zijn helemaal goed. 's middags gaan we met z'n vieren naar de speeltuin in de buurt en de meisjes schommelen en glijden met veel plezier. daarna halen we een ijsje en als we 'thuis' komen heeft opa lekkere kippeboutjes gemaakt. mmmmm, smullen maar.
en dan is het tijd voor het kinderfeestje! dat doen we op zijn aussies: buiten in het park met speeltuin en bbq. er komen wel 8 kinderen; die hebben we allemaal tijdens het kamperen ontmoet en ze wonen hier in de buurt. gelukkig maar, want waar had ik anders kinderen vandaan moeten toveren. we eten zelfgebakken muffins, chips, broodjes en veel lollies. de ouders hebben ook nog van alles meegnomen: kip, olijven, salades en champagne. ja, dat zijn ze hier gewend, byo, zelfs op een feestje. een van de moeders is een zweedse en vertelde dat ze altijd dacht dat haar gasten haar kookstijl niet lekker vonden. tja, daar kom je natuurlijk nooit achter. we doen een chocolade-eitjes-speurtocht in het park en parcelparcel, een spelletje dat Aaf in Nieuw Zeeland heeft geleerd. een soort stoelendans met een kadootje dat tig keer is ingepakt met in ieder laag een lollie. het pakje gaat rond in de kring en iedere keer dat de muziek stopt, mag je een papiertje eraf halen en een lollie opsnoepen. het gaat natuurlijk al helemaal niet meer om het kadootje, dat snap je.
en verder genieten we van dagjes uit en 'thuis' met opa en oma. het is net of Peter en ik nu vakantie hebben. we zijn lekker uit geweest (ja, we zijn het nog niet verleerd!), we kunnen lekker een boek lezen in de tuin en gaan af en toe samen even winkelen. heerlijk!
22 January 2007
murray, mungo, grampions, great ocean road
1 january zijn we in Albury. ik ga met de meiden naar een australische kinderboerderij waar overal verschillende soorten kangaroes lopen die je kan voeren. Evi vindt het leuk vanaf mijn arm, Aaf staat tussen alle kangaroes om ze eten te geven, tot er een grote zo opdringerig wordt. dan wordt het haar ook te veel.
de volgende dagen volgen we de murray river. de op drie na langste rivier van de wereld, waar vroeger met raderstoomboten een levendige handel op gedreven werd. helaas is het waterniveau zo laag dat deze boten niet overal meer kunnen varen. we komen veel gezinnen uit Melbourne tegen. als we vragen of ze zin hebben om op aaf haar verjaardag te komen, vinden ze het hartstikke leuk. dus dat wordt een gezellige boel de 31e.
vervolgens gaan we 200 km land inwaarts, naar mungo national park. een woestijn met mooie geerodeerde steenformaties en veel dieren. terwijl we er naar toe rijden ziet het er dreigend uit, maar de locals lachen daar om. dit hebben ze vaker gezien, maar heus geen regen. na 150 km over onverharde wegen stuiteren, komen we aan. we proberen de tent op te zetten, maar de valt niet mee met windkracht 6. in een oppertje van een boom lukt het dan toch. alle vegetatie prikt en steekt. daar loop je dan als stadsmens op je flip-flops. het is bloedheet en de enige schaduw die we hebben is het bbq-gebouw. daar installeren we ons, drinken een paar liter vocht en gaan koken. de ranger komt langs om de bbq te repareren en te waarschuwen voor slangen.
als we klaar zijn met eten komen de rangers weer langs. 100 km verderop is het toch gaan stortregenen en met een beetje geluk krijgen zij ook een deel. aangezien het kan spoken tijdens de onweersbuien stelt hij voor dat we overnachten in een half afgebouwde cabin. oke, alles weer afbreken en naar de cabins. die avond zien we het ene na het andere front voorbij trekken met de nodige regen. prima, die buitjes tegen het stof.
de volgende dag zijn de meeste plassen al weer weg en we rijden een rondje door het park. schitterende steenformaties en veel, heel veel kangaroes die bij de plassen langs de weg drinken.(dit keer grote rode en grijze western kangaroes, je weet wel: formaat skippy) onderweg zien we nog soort van draakjes, skinks, dit is een kruising tussen een hagedis en een slang, emu's en allerlei soorten vogels.
de volgende stop is grampions national park. als we daar aankomen zien we tegenover ons een onbekende tent met heel veel bekende spullen staan. dat zal toch niet! ja hoor als de eigenaren thuis komen blijken het onze deense vrienden te zijn. spelen maar!
de great ocean road wacht op ons. een van s'werelds mooiste kustroute. heel veel stopppen en uitstappen dus. op een camping komt een nederlandse vrouw met haar kind naast ons staan. het klikt meteen en de kinderen kunnen het ook goed met elkaar vinden. de moeder is morgen jarig dus cir en de kinderen smeden een plan om de moeder te verrassen. de volgende dag wordt zij getrakteerd op slingers gemaakt van sokken, gekleurde bekers en veel meisjes in feestjurken. we drinken thee met taart en 's middags zijn we op het strand. zij gaan tot augustus in sydney wonen en wie weet zien we elkaar daarna wel weer in nederland.
nu op naar melbourne want daar wacht ons een grote verassing. opa hans en oma ellen!
de volgende dagen volgen we de murray river. de op drie na langste rivier van de wereld, waar vroeger met raderstoomboten een levendige handel op gedreven werd. helaas is het waterniveau zo laag dat deze boten niet overal meer kunnen varen. we komen veel gezinnen uit Melbourne tegen. als we vragen of ze zin hebben om op aaf haar verjaardag te komen, vinden ze het hartstikke leuk. dus dat wordt een gezellige boel de 31e.
vervolgens gaan we 200 km land inwaarts, naar mungo national park. een woestijn met mooie geerodeerde steenformaties en veel dieren. terwijl we er naar toe rijden ziet het er dreigend uit, maar de locals lachen daar om. dit hebben ze vaker gezien, maar heus geen regen. na 150 km over onverharde wegen stuiteren, komen we aan. we proberen de tent op te zetten, maar de valt niet mee met windkracht 6. in een oppertje van een boom lukt het dan toch. alle vegetatie prikt en steekt. daar loop je dan als stadsmens op je flip-flops. het is bloedheet en de enige schaduw die we hebben is het bbq-gebouw. daar installeren we ons, drinken een paar liter vocht en gaan koken. de ranger komt langs om de bbq te repareren en te waarschuwen voor slangen.
als we klaar zijn met eten komen de rangers weer langs. 100 km verderop is het toch gaan stortregenen en met een beetje geluk krijgen zij ook een deel. aangezien het kan spoken tijdens de onweersbuien stelt hij voor dat we overnachten in een half afgebouwde cabin. oke, alles weer afbreken en naar de cabins. die avond zien we het ene na het andere front voorbij trekken met de nodige regen. prima, die buitjes tegen het stof.
de volgende dag zijn de meeste plassen al weer weg en we rijden een rondje door het park. schitterende steenformaties en veel, heel veel kangaroes die bij de plassen langs de weg drinken.(dit keer grote rode en grijze western kangaroes, je weet wel: formaat skippy) onderweg zien we nog soort van draakjes, skinks, dit is een kruising tussen een hagedis en een slang, emu's en allerlei soorten vogels.
de volgende stop is grampions national park. als we daar aankomen zien we tegenover ons een onbekende tent met heel veel bekende spullen staan. dat zal toch niet! ja hoor als de eigenaren thuis komen blijken het onze deense vrienden te zijn. spelen maar!
de great ocean road wacht op ons. een van s'werelds mooiste kustroute. heel veel stopppen en uitstappen dus. op een camping komt een nederlandse vrouw met haar kind naast ons staan. het klikt meteen en de kinderen kunnen het ook goed met elkaar vinden. de moeder is morgen jarig dus cir en de kinderen smeden een plan om de moeder te verrassen. de volgende dag wordt zij getrakteerd op slingers gemaakt van sokken, gekleurde bekers en veel meisjes in feestjurken. we drinken thee met taart en 's middags zijn we op het strand. zij gaan tot augustus in sydney wonen en wie weet zien we elkaar daarna wel weer in nederland.
nu op naar melbourne want daar wacht ons een grote verassing. opa hans en oma ellen!
09 January 2007
australie, on the road
nadat we onze auto en overige kampeerspullen hebben gekocht, hebben we eerst gewacht tot het droog was. met mooi weer hebben we de tent, stoelen, kooktoestel, eski (is aussie voor koelbox) etcetera rustig kunnen testen. wie wel eens met mij is gaan kamperen weet dat een tent opzetten niet zomaar een kwestie is van een paar stokken de lucht in en een paar haringen de grond in stampen; het is een ware kunst.
na een aantal dagen kamperen in verschillende weertypes, lees: regen, had ik het gehad met het koopje van de week. toch maar eens bij de betere ouddoorshop naar binnen. zij hebben de tent die wij nodig hebben. dus de hele bende weer terug gebracht naar de Kmart en verder met de kwaliteitstent. en blij dat ik ben! okee, het is weliswaar een koepeltent, maar hij is ruim, droog en staat goed. ik ben ook expert aan het worden in vouwstoelen. nadat ik het koopje van de week binnen een week gesloopt had, ben ik nu drie stoelen verder! terwijl overal staat dat hij makkelijk tot 102 kilo kan houden! zoveel kan er toch niet bij zijn gekomen in 5 maanden reizen?
Australie is ook het land van de picknickplaatsen en de publieke toiletten. als er meer dan 6 huizen staan is er zo'n perfect onderhouden toilet. altijd schoon en altijd toiletpapier. ze zouden eens wat franse gemeentebeambten voor een werkbezoek hier naar toe moeten sturen. de meeste koffietentjes hebben dan ook geen toilet en verwijzen je naar het publieke toilet. vaak is er ook een kraan waar je waswater kan tappen. handig als je naar een kampeerterrein gaat zonder watervoorziening.
waar moet je nu gaan kamperen? je kan hier wild kamperen of in nationale parken of in caravan parks. in de nationale parken heb je schitterende terreinen met, naar australische maatstaven, minimale voorzieningen. dat houdt in ALTIJD een BBQ (soms zelfs een per plek). na het braden van het lamsvlees wordt het een kampvuurtje (als er geen 'total fire ban' is dan). de toiletten hebben vaak ook nog drinkwater en warme douches. 's ochtends en 's avonds huppelen de kangaroos voorbij en grazen de wombats rond je tent,'s nachts proberen de possums je fruit te stelen en je wordt weer gewekt door kookaburra's en papegaaien.
je moet wel een half uur tot een uur op onverharde wegen rijden om er te komen, maar dan sta je ook midden in de natuur. voordat je hier heen gaat moet je wel bedenken hoe lang je gaat zodat je voldoende van alles bij je hebt. dat was wel even wennen, maar we zitten er nu helemaal in. voordat we aan een trip beginnen vullen we de tank, ook al is die half vol, vullen we de eski met ijs en zorgen we dat we 20 liter waswater bij ons hebben en minimaal 20 liter drinkwater.
de andere optie is het caravan park inclusief speelplaats en zwembad. hier zijn veel mensen die er het gehele jaar staan. dus alle caravans zijn gezellig versierd zo rond kerst. iedereen staat te buurten, pilsie d'r bij, niets aan de hand. met ergens een veldje voor de tenten. als je de eerste keer zo'n terrein op rijdt denk je dat je de showroom van Nissan binnen rijdt. alleen maar grote 4x4 met minimaal een 6 cylinder onder de kap en natuurlijk een safarisnorkel. daarnaast staat dan een speedboot, opgetuigd met waterski's en wakeboards. wij worden nog net niet uitgelachen als we met onze Holden commodore V6 het terrein op draaien. 's ochtends zie je dan een hele parade van de ene 4x4 met trailer met speedboot en daar achter alle passagiers met een jerrycan benzine en een paar eski's met bier, na de andere naar de rivier gaan.
's avonds komen de andere boys toys boven tafel: op afstandbestuurbare race wagens. een paar mensen draaien dan wat rondjes met de auto's, maar het merendeel staat met een biertje in z'n 'stubbiecooler' (anders wordt je biertje te warm van je hand) commentaar te leveren. net zoals de pelikanen in 'finding nemo'. heel amusant dit alles. het grote voordeel van de schoolvakanties is dat er veel families met kinderen kamperen. dus overal volop speelmakkers voor aaf en evi.
het rijden, of laat ik zeggen, cruisen, in zo'n V6 is toch wel lekker. je mag en vaak kan je ook niet harder dan 100 kilometer en zo zweef je door het landschap heen. met K3 op 10 en twee stuiterende meisjes op de achterbank. naarmate je verder van de kust komt en over de bergrug bent die paralel aan de kust loopt, wordt het land steeds droger, het landschap eentoniger en de afstanden tussen de dorpen groter. het is wel heel indrukwekkend die wijdsheid.
na een aantal dagen kamperen in verschillende weertypes, lees: regen, had ik het gehad met het koopje van de week. toch maar eens bij de betere ouddoorshop naar binnen. zij hebben de tent die wij nodig hebben. dus de hele bende weer terug gebracht naar de Kmart en verder met de kwaliteitstent. en blij dat ik ben! okee, het is weliswaar een koepeltent, maar hij is ruim, droog en staat goed. ik ben ook expert aan het worden in vouwstoelen. nadat ik het koopje van de week binnen een week gesloopt had, ben ik nu drie stoelen verder! terwijl overal staat dat hij makkelijk tot 102 kilo kan houden! zoveel kan er toch niet bij zijn gekomen in 5 maanden reizen?
Australie is ook het land van de picknickplaatsen en de publieke toiletten. als er meer dan 6 huizen staan is er zo'n perfect onderhouden toilet. altijd schoon en altijd toiletpapier. ze zouden eens wat franse gemeentebeambten voor een werkbezoek hier naar toe moeten sturen. de meeste koffietentjes hebben dan ook geen toilet en verwijzen je naar het publieke toilet. vaak is er ook een kraan waar je waswater kan tappen. handig als je naar een kampeerterrein gaat zonder watervoorziening.
waar moet je nu gaan kamperen? je kan hier wild kamperen of in nationale parken of in caravan parks. in de nationale parken heb je schitterende terreinen met, naar australische maatstaven, minimale voorzieningen. dat houdt in ALTIJD een BBQ (soms zelfs een per plek). na het braden van het lamsvlees wordt het een kampvuurtje (als er geen 'total fire ban' is dan). de toiletten hebben vaak ook nog drinkwater en warme douches. 's ochtends en 's avonds huppelen de kangaroos voorbij en grazen de wombats rond je tent,'s nachts proberen de possums je fruit te stelen en je wordt weer gewekt door kookaburra's en papegaaien.
je moet wel een half uur tot een uur op onverharde wegen rijden om er te komen, maar dan sta je ook midden in de natuur. voordat je hier heen gaat moet je wel bedenken hoe lang je gaat zodat je voldoende van alles bij je hebt. dat was wel even wennen, maar we zitten er nu helemaal in. voordat we aan een trip beginnen vullen we de tank, ook al is die half vol, vullen we de eski met ijs en zorgen we dat we 20 liter waswater bij ons hebben en minimaal 20 liter drinkwater.
de andere optie is het caravan park inclusief speelplaats en zwembad. hier zijn veel mensen die er het gehele jaar staan. dus alle caravans zijn gezellig versierd zo rond kerst. iedereen staat te buurten, pilsie d'r bij, niets aan de hand. met ergens een veldje voor de tenten. als je de eerste keer zo'n terrein op rijdt denk je dat je de showroom van Nissan binnen rijdt. alleen maar grote 4x4 met minimaal een 6 cylinder onder de kap en natuurlijk een safarisnorkel. daarnaast staat dan een speedboot, opgetuigd met waterski's en wakeboards. wij worden nog net niet uitgelachen als we met onze Holden commodore V6 het terrein op draaien. 's ochtends zie je dan een hele parade van de ene 4x4 met trailer met speedboot en daar achter alle passagiers met een jerrycan benzine en een paar eski's met bier, na de andere naar de rivier gaan.
's avonds komen de andere boys toys boven tafel: op afstandbestuurbare race wagens. een paar mensen draaien dan wat rondjes met de auto's, maar het merendeel staat met een biertje in z'n 'stubbiecooler' (anders wordt je biertje te warm van je hand) commentaar te leveren. net zoals de pelikanen in 'finding nemo'. heel amusant dit alles. het grote voordeel van de schoolvakanties is dat er veel families met kinderen kamperen. dus overal volop speelmakkers voor aaf en evi.
het rijden, of laat ik zeggen, cruisen, in zo'n V6 is toch wel lekker. je mag en vaak kan je ook niet harder dan 100 kilometer en zo zweef je door het landschap heen. met K3 op 10 en twee stuiterende meisjes op de achterbank. naarmate je verder van de kust komt en over de bergrug bent die paralel aan de kust loopt, wordt het land steeds droger, het landschap eentoniger en de afstanden tussen de dorpen groter. het is wel heel indrukwekkend die wijdsheid.
01 January 2007
beste wensen
beste wensen en alle gezondheid
best wishes and a good health
wij zijn wel ver van huis, maar jullie niet ver uit ons hart. en dank jullie wel voor die lange brieven en lieve berichtjes. we printen ze allemaal achter elkaar uit en lezen ze dan hardop voor. het herderverhaal van Pelle heeft indruk gemaakt. ook de fotoos van de kinderen worden uitgebreid bekeken. blijven sturen hoor!
australie, blue mountains, southeast coast and snowy mountains
wie had dat gedacht: in Guatemala is het bijna gemakkelijker om je weblog bij te werken dan in australie! wat wil je dan ook als je kerst viert in de bush (in je tentje) tussen de wombats en de autralians redneck kangaroos. wij genieten ondanks de regen. ja, je leest het goed: Australie heeft zes jaar geen regen gezien en wij gaan kamperen en het regent gewoon twee weken lang. kunnen we meteen onze tent uittesten. zelfs oudejaarsavond verregent; het festijn van het jaar op de paardenrenbaan, met springkussens en suikerspinnen voor de kinderen en races voor de vaders en omaatjes.. gelukkig rennen de paarden gewoon door (en de bookies ook) en als het vuurwerk knalt is het windstil en droog. alsof er niets gevallen is.
het water is hier echt een probleem. alle turbines in het grote powerstation van de Snowy Mountains staan stil. dat is nog nooit gebeurd. er valt gewoon niet genoeg sneeuw of regen. ze sturen hier zelfs zilveriodine de lucht in om het boven een bassin te laten regenen zodat ze electriciteit kunnen genereren. de boeren klagen dan ook dat hun regen gestolen wordt. je ziet het ook: de rivieren zijn niet eens meer een derde van wat ze geweest zijn. en alsof dat nog niet erg genoeg is, de vele kurkdroge bossen branden geregeld af. dat levert een heel bizar landschap op. je zou er eigenlijk nu een film moeten maken, je decor is al klaar. Aaf keek eens goed en zei: Simba (in de Lion King ziet het er namelijk precies zo uit).
maar alle regen ten spijt, wij trekken nu van national park naar national park. en er zijn er genoeg. schitterende kampeerplekjes met geweldig goede 'amenities' (toiletten, warme douches etc.). en een stilte, oh, wat een luxe. bij de een heb je het strand om de hoek, bij de ander een riviertje of wandelpaden. en omdat het nu vakantie is, komen we ook australiers (o.a. engelsen, turken, aziaten) tegen in plaats van alleen maar die backpackers. zo horen we nog eens wat over het land en krijgen we goede tips. we ontmoeten een opa en oma die al zes jaar rondreizen in australie, van bouwklus naar bouwklus. tja, ook niet verkeerd.
in Jervis Bay laten de dolfijnen zich gelukkig zien. ik weer blij. de walvissen zijn nu niet hier jammergenoeg, maar die kan je ook vanaf de franse kust spotten, hebben we vernomen. we zijn een tijdje met een Deense familie opgetrokken; twee biologen met een meisje van drie. de meiden lekker spelen en wij omstebeurt koken. met hen hebben we onder andere wombats, kangaroes, een slang en een frogmouth bird met jong gezien. die vogels zitten dan op een tak met hun kop omhoog gestrekt zo van: 'ik ben hier niet, ik ben er niet'. en ja, ze slikken zo een kikker in.
we zijn gisteren over de Great Dividing Range gekomen en hopen op beter weer. de volgende bestemming is Mungo national park. voordat we zo'n park ingaan moeten we altijd goed zorgen dat onze 25-liter watertank vol is om te kunnen koken, vele flessen drinkwater bij ons hebben, ijs voor in de eski, genoeg boodschappen voor drie dagen en niet te vergeten luiers (ja Hen, we hebben nu eco-wegwerpluiers; voor die katoenen luiers moet wel de zon schijnen!). soms moet je namelijk eerst een uur over een unsealed road voordat je ergens komt. en dan ga je niet zomaar even terug.
het water is hier echt een probleem. alle turbines in het grote powerstation van de Snowy Mountains staan stil. dat is nog nooit gebeurd. er valt gewoon niet genoeg sneeuw of regen. ze sturen hier zelfs zilveriodine de lucht in om het boven een bassin te laten regenen zodat ze electriciteit kunnen genereren. de boeren klagen dan ook dat hun regen gestolen wordt. je ziet het ook: de rivieren zijn niet eens meer een derde van wat ze geweest zijn. en alsof dat nog niet erg genoeg is, de vele kurkdroge bossen branden geregeld af. dat levert een heel bizar landschap op. je zou er eigenlijk nu een film moeten maken, je decor is al klaar. Aaf keek eens goed en zei: Simba (in de Lion King ziet het er namelijk precies zo uit).
maar alle regen ten spijt, wij trekken nu van national park naar national park. en er zijn er genoeg. schitterende kampeerplekjes met geweldig goede 'amenities' (toiletten, warme douches etc.). en een stilte, oh, wat een luxe. bij de een heb je het strand om de hoek, bij de ander een riviertje of wandelpaden. en omdat het nu vakantie is, komen we ook australiers (o.a. engelsen, turken, aziaten) tegen in plaats van alleen maar die backpackers. zo horen we nog eens wat over het land en krijgen we goede tips. we ontmoeten een opa en oma die al zes jaar rondreizen in australie, van bouwklus naar bouwklus. tja, ook niet verkeerd.
in Jervis Bay laten de dolfijnen zich gelukkig zien. ik weer blij. de walvissen zijn nu niet hier jammergenoeg, maar die kan je ook vanaf de franse kust spotten, hebben we vernomen. we zijn een tijdje met een Deense familie opgetrokken; twee biologen met een meisje van drie. de meiden lekker spelen en wij omstebeurt koken. met hen hebben we onder andere wombats, kangaroes, een slang en een frogmouth bird met jong gezien. die vogels zitten dan op een tak met hun kop omhoog gestrekt zo van: 'ik ben hier niet, ik ben er niet'. en ja, ze slikken zo een kikker in.
we zijn gisteren over de Great Dividing Range gekomen en hopen op beter weer. de volgende bestemming is Mungo national park. voordat we zo'n park ingaan moeten we altijd goed zorgen dat onze 25-liter watertank vol is om te kunnen koken, vele flessen drinkwater bij ons hebben, ijs voor in de eski, genoeg boodschappen voor drie dagen en niet te vergeten luiers (ja Hen, we hebben nu eco-wegwerpluiers; voor die katoenen luiers moet wel de zon schijnen!). soms moet je namelijk eerst een uur over een unsealed road voordat je ergens komt. en dan ga je niet zomaar even terug.
Subscribe to:
Posts (Atom)
