australie, on the road

nadat we onze auto en overige kampeerspullen hebben gekocht, hebben we eerst gewacht tot het droog was. met mooi weer hebben we de tent, stoelen, kooktoestel, eski (is aussie voor koelbox) etcetera rustig kunnen testen. wie wel eens met mij is gaan kamperen weet dat een tent opzetten niet zomaar een kwestie is van een paar stokken de lucht in en een paar haringen de grond in stampen; het is een ware kunst.

na een aantal dagen kamperen in verschillende weertypes, lees: regen, had ik het gehad met het koopje van de week. toch maar eens bij de betere ouddoorshop naar binnen. zij hebben de tent die wij nodig hebben. dus de hele bende weer terug gebracht naar de Kmart en verder met de kwaliteitstent. en blij dat ik ben! okee, het is weliswaar een koepeltent, maar hij is ruim, droog en staat goed. ik ben ook expert aan het worden in vouwstoelen. nadat ik het koopje van de week binnen een week gesloopt had, ben ik nu drie stoelen verder! terwijl overal staat dat hij makkelijk tot 102 kilo kan houden! zoveel kan er toch niet bij zijn gekomen in 5 maanden reizen?

Australie is ook het land van de picknickplaatsen en de publieke toiletten. als er meer dan 6 huizen staan is er zo'n perfect onderhouden toilet. altijd schoon en altijd toiletpapier. ze zouden eens wat franse gemeentebeambten voor een werkbezoek hier naar toe moeten sturen. de meeste koffietentjes hebben dan ook geen toilet en verwijzen je naar het publieke toilet. vaak is er ook een kraan waar je waswater kan tappen. handig als je naar een kampeerterrein gaat zonder watervoorziening.

waar moet je nu gaan kamperen? je kan hier wild kamperen of in nationale parken of in caravan parks. in de nationale parken heb je schitterende terreinen met, naar australische maatstaven, minimale voorzieningen. dat houdt in ALTIJD een BBQ (soms zelfs een per plek). na het braden van het lamsvlees wordt het een kampvuurtje (als er geen 'total fire ban' is dan). de toiletten hebben vaak ook nog drinkwater en warme douches. 's ochtends en 's avonds huppelen de kangaroos voorbij en grazen de wombats rond je tent,'s nachts proberen de possums je fruit te stelen en je wordt weer gewekt door kookaburra's en papegaaien.

je moet wel een half uur tot een uur op onverharde wegen rijden om er te komen, maar dan sta je ook midden in de natuur. voordat je hier heen gaat moet je wel bedenken hoe lang je gaat zodat je voldoende van alles bij je hebt. dat was wel even wennen, maar we zitten er nu helemaal in. voordat we aan een trip beginnen vullen we de tank, ook al is die half vol, vullen we de eski met ijs en zorgen we dat we 20 liter waswater bij ons hebben en minimaal 20 liter drinkwater.

de andere optie is het caravan park inclusief speelplaats en zwembad. hier zijn veel mensen die er het gehele jaar staan. dus alle caravans zijn gezellig versierd zo rond kerst. iedereen staat te buurten, pilsie d'r bij, niets aan de hand. met ergens een veldje voor de tenten. als je de eerste keer zo'n terrein op rijdt denk je dat je de showroom van Nissan binnen rijdt. alleen maar grote 4x4 met minimaal een 6 cylinder onder de kap en natuurlijk een safarisnorkel. daarnaast staat dan een speedboot, opgetuigd met waterski's en wakeboards. wij worden nog net niet uitgelachen als we met onze Holden commodore V6 het terrein op draaien. 's ochtends zie je dan een hele parade van de ene 4x4 met trailer met speedboot en daar achter alle passagiers met een jerrycan benzine en een paar eski's met bier, na de andere naar de rivier gaan.

's avonds komen de andere boys toys boven tafel: op afstandbestuurbare race wagens. een paar mensen draaien dan wat rondjes met de auto's, maar het merendeel staat met een biertje in z'n 'stubbiecooler' (anders wordt je biertje te warm van je hand) commentaar te leveren. net zoals de pelikanen in 'finding nemo'. heel amusant dit alles. het grote voordeel van de schoolvakanties is dat er veel families met kinderen kamperen. dus overal volop speelmakkers voor aaf en evi.

het rijden, of laat ik zeggen, cruisen, in zo'n V6 is toch wel lekker. je mag en vaak kan je ook niet harder dan 100 kilometer en zo zweef je door het landschap heen. met K3 op 10 en twee stuiterende meisjes op de achterbank. naarmate je verder van de kust komt en over de bergrug bent die paralel aan de kust loopt, wordt het land steeds droger, het landschap eentoniger en de afstanden tussen de dorpen groter. het is wel heel indrukwekkend die wijdsheid.