meiden update 3

met de meisjes gaat nog steeds goed. aaf reageert afwezig als we het over kinderen in nederland hebben. letterlijk te ver van haar bed. als ik haar vertel dat tibo en gigi met rijk en sam gaan spelen vandaag, kijkt ze me wazig aan. en als we het over yara en fenna hebben, slapen ze ('want als hier de zon is, is het daar nacht.' 'maar waarom zijn er dan geen twee zonnen?').

kinderen leven echt in het nu, ze kan er hier niet zoveel mee. maar met letters is de T nog steeds van tibo, hoor. het balletfilmpje van gigi vond ze trouwens erg leuk, helemaal omdat ze eerst dacht dat ze het zelf was! helemaal klaar voor balletles die meid. als we hier dan nederlandse kinderen tegenkomen is het feest. lekker verstoppertje spelen enzo. vorige week is aafje zelf met nederlandse mensen mee naar de paasmis gegaan. toen ik haar vroeg of ik mee zou gaan zei ze: 'mamma, ik wil ook wel eens zonder pappa en mamma ergens naar toe, alleen.' aha, duidelijk.

ze spelen veel samen en maken natuurlijk ook ruzie. evi is een felle en aaf gaat snel huilen. soms staan ze minutenlang aan een ding te trekken en keihard en heel hoog te gillen. tja, meiden. evi leert trouwens nu wel om iets te vragen in plaats van te gaan nephuilen en om het aan te geven in plaats van op de grond te donderen, zo van 'nou hier dan'. evi wel is heel erg gewend aan haar zus om haar heen. als aaf er niet is, speelt ze eerst heerlijk alleen. lekker rustig. ook voldoende tijd om bij haar moeder te knuffelen want het is echt een koalabeertje. na een tijdje vraagt ze dan wel waar aaf is. en ze wil alles hetzelfde, maar dat wil aaf ook weer andersom. we proberen ze te leren dat ze twee verschillende mensen zijn met verschillende wensen.

evi praat veel en goed en zingt de hele dag. wel twinting keer hetzelfde liedje en steeds op een andere wijs. als je iets aangeeft zegt ze heel netjes dankjewel. en andersom is het asjebiest. en yeah... ze gaat al af en toe op het potje of het toilet!

was aaf aan het begin van onze reis heel vermoeiend door bij alles te vragen: 'waarom?' nu hebben we evi die bij alles zegt: 'evi zelf'. zo wordt aankleden en gewoon ergens naar toe gaan een heel lang verhaal. als je dan uiteindelijk de schoenen afpakt, roept ze boos: 'mag niet afpakken!' of als je dan maar heeeeeel lang wacht zegt ze: 'pappa/mamma evi helpen?'. en als het dan toch helemaal niet gaat zoals ze wil, gooit ze zich op de grond en roept 'nee, niet leuk!'. een driftkikker hoor! maar het is wel altijd zo weer over.

aaf en evi liggen minimaal twee keer per dag in het zwembad dus met die diploma's komt het wel goed. aaf is al duiken aan het oefenen (jawel, met bandjes aan) en voor evi is geen zwembad te groot of te diep. ze loopt gewoon langs de rand en laat zich er voorover in vallen. ze heeft het wel snelller koud, maar zelfs met blauwe lippen wil ze er nog niet uit. aaf regelt ondertussen voor hen alle twee een rubberboot, een zwemband en een bal, want dat hebben we zelf natuurlijk niet in de rugzak zitten. ze weet al heel goed hoe dat het beste lukt, met 'excuse me' en 'thank you' erbij. en nu is dat natuurlijk 'terima kasih' geworden.

en oja, aaf had me al een paar keer gewezen op mijn dikke buik. ze stond te springen toen peter het haar en evi vertelde. jip, jip, er komt een babietje bij, zei ze. ze gaf ook een kusje op mijn buik. evi klom maar gelijk op schoot, want zij is toch mijn babietje? we zijn er allemaal heel blij mee. alles gaat goed en de vermoeidheid is veel minder. ik zit nu in week 16, dus je ziet het al een beetje. al die indonesiers vinden het ook prachtig en spreken me er constant op aan. ze zijn hier echt zo gek op kinderen, leuk hoor.