indonesie - lombok

na 20 uur bussen zijn we weer terug in denpasar op bali. het ging op z'n mexicaans, zeg maar. prima bus, genoeg ruimte en iedereen heeft kunnen slapen. de TV ging alleen niet aan (gelukkig maar) en de wegen waren vol met kuilen en gaten. midden in de nacht een band verwisselen is geen probleem voor de mannen.

op de terminal in denpasar komen we te laat voor onze shuttlebus naar Padangbai dus we regelen een taxi. kunnen we mooi nog even ontbijtlunchen voor we vier uur gaan boten naar de Gilli's. Aafje mag natuurlijk meesturen met de kapitein en Peter leest heerlijk zijn boek op de voorplecht. wij doen ons middagdutje in de schaduw. het is heerlijk op het water! en wat een mooie zonsondergang. in het donker worden we met een klein bootje op het strand gebracht want er is geen haven op Gili Trawanang. Peter gaat op zoek naar een kamer en wij drinken 'epple djoes' en thee.

dus hier zijn alle toeristen! iedereen komt hierheen om te duiken maar toch is het nog steeds erg rustig. op de moskee na dan. onze franse buurmeiden vluchten de volgende morgen gauw weg. ze wisten zeker dat de imam IN hun kamer stond om vijf uur vannacht. het is inderdaad niet normaal hier, de speaker staat zo hard dat het geluid gigantisch wordt overstuurd. en mooi zingen deden ze toch al niet. we verlangen terug naar die vredige hindoes met hun lieve bloemenoffertjes op de stoep.

we hebben een paar heerlijke slome dagen op het strand. we eten bruin brood (eindelijk!) en drinken cafe latte bij de plaatselijk Illy. het blijkt van een nederlandse te zijn en we kletsen gezellig bij. Peter vindt de beste pizzabakker van het eiland op een verlaten plek langs het strand. in de schemering eten we op een overdekt podiumhuisje aan een uitgestrekte zee een echte houtoven-pizza.

met de boot gaan we richting het vasteland van Lombok. in Sengigi posten we onze foto cd voor Pim, brengen de was weg en ontluizen Aafjes hoofd weer eens. bah! ik kan ineens niet zo goed meer tegen dat al die viezigheid en dat stof. hormonen natuurlijk. we besluiten niet naar Sumbawa en Flores te gaan; eigenlijk vanwege mijn buik. ik zie er een beetje tegenop dat de wegen slechter worden, de hygiene minder wordt en de gebieden meer afgelegen zijn. jammer, want Flores moet erg mooi zijn. maar toch voel ik me opgelucht, dus het is voor nu de juiste beslissing.

Peter gaat met de meisjes op zoek naar een kennis uit de danswereld en alhoewel hij er zelf niet is, vermaken ze zich prima in zijn hotel en zijn huis. vooral de dierentuin die hij heeft aangelegd is een succes bij de meisjes. ik ben best jaloers want naast de twee sharpeis hebben ze zelfs een cassowary (soort prehistorische emu) gezien en die zijn heel zeldzaam!

na Ynske haar bericht over de mooie kusten in het zuiden van Lombok gaan we daar eens kijken. inderdaad schitterende baaien en wijdse uitzichten. en lekker niemand te bekennen. dus we tuffen met onze brommertjes daarheen en aafje en evi spelen in hun blootje met de schelpen. ik zit en sudoku me helemaal suf. ben al bijna toe aan Peter zijn 'black belt sudoku boek'. 's avonds maakt de jongen van de overkant seafood op een hete plaat. heerlijk vers en smaakvol.

de reisdag van Kuta Lombok naar Kuta Bali is lang. we vertrekken om tien uur 's ochtends met een minibusje en varen 's middags met de ferry over. op de ferry krijg ik fikse ruzie met een knul die me kaartjes voor de kinderen wil verkopen. hij wil wel dat ik betaal maar kan me maar geen kaartjes laten zien. ja, dat kennen we nu wel. in plaats dat ik gewoon rustig blijf en hem negeer, wordt ik heel erg boos. hij ook, want hij mist zijn zakcentje en staat voor gek voor zijn maatjes. zonde van mijn energie. en jammer voor al die indonesiers die niet zo zijn. want ik word er wel gek van (en een stuk minder vriendelijk) dat bijna iedereen je steeds probeert te belazeren. in Padangbai gaan we met een ander minibusje in de file naar Kuta. 's avonds om half negen komen we aan. iedereen is moe en hongerig en het is toch iets te ver lopen naar het hotel. gelukkig is er weer een goede kamer voor ons met airco en een heerlijk stevig matras. we slapen alle vier als een roos.

nog twee dagen relaxen en dan naar bangkok.