yep, 20 uur in een bus is te doen. met halverwege wat tacootjes weghakken bij stads beste tacoboer en een uurtje speelland van mcdunnalds, kun je best in één ruk van de pacific naar de mexican gulf coast reizen. slik.
eerst zijn we een paar daagjes aan het bijkomen aan het strand van de pacific ocean. raar idee dat we over tijdje aan de overkant zwemmen! de golven zijn hier hoog en krachtig. we genieten van ons boottochtje naar de reuzenschildpadden; we zwemmen zelfs een stukje met ze mee. op de terugweg zien we - hoe bijzonder - parende schilpadden: twee van die dopjes in de golven, oh, zo doen ze dat dus. de dolfijnen laten zich jammergenoeg niet zien.
dan volgt de dag van de bus. Peter dacht dat hij niet kon slapen in de bus maar dat lukt hem dus prima. de meisjes doen het ook goed. nou ik nog: te fel licht, te koud, teveel remmen en weer optrekken, bah. tegen de ochtend slaap ik in. en dan zijn we er al! we hadden liever in oaxaca gebleven, maar helaas is er al zes maanden een oproer aan de gang en ieder moment kan het leger optreden. de leraren zijn in opstand gekomen en de gouverneur wacht op steun van de president om in te grijpen. ondertussen rijden we een stad binnen met barricades in de straten, overal bekladde muren en auto`s en - volgens de kranten - geregeld opstootjes. we kennen het van Rotterdam, als Feyenoord moet spelen, zeg maar. toch wordt ons door onze Mexicaanse vrienden en ´locals´ afgeraden er te blijven. dus we gaan na een rustpauze van een paar uur door naar Veracruz.
Veracruz is een levendige havenstad met koloniale gebouwen en heerlijke (vis)markten. iedere avond dansen de mensen - chique geklede opa´s met wit gepoetste schoenen en oma´s met sexy zomerjurken op de pleinen, begeleidt door heuse salsa bandjes in hawaiishirts. bij een heerlijk warm zomerbriesje om tien uur `s avonds op een terrasje je biertje drinken. `s middags is het te heet om je te bewegen dus gaan we het Aquarium bezoeken: Aaf rent er als een speer doorheen, zo snel mogelijk naar de tekentafel; Evi vindt gelukkig álle vissen mooi.
we huren nog een dag een auto om wat meer van de omgeving te zien. en wat voor een omgeving! groen, groen, groen met heuvels met koeien en rietsuiker aan de ene kant en de zee aan de andere kant. we gaan ook naar een grote waterval. omdat het nu het regenseizoen is giert er behoorlijk wat water door. op de terugweg nog even stoppen in de sigarenhoofdstad van mexico voor wat ´lungfillers´. als laatste een UNESCO stadje waar alle huizen gekleurd zijn (dat hebben ze in engeland toch ook?). ja, maar dit zijn wat sprekendere kleuren, het ziet er gewoon vrolijker uit onder de Mexicaanse zon.
ook hier is gelukkig(!) een mcdunnalds dus er kan gespeeld worden; maar waar we toch maar niet aan kunnen wennen is die paramilitair met die doorgeladen shotgun voor de deur. ´pase adelante, señora´. ziet Ronald Macdonald er in Nederland toch heel anders uit. in Mexico maar ook in Guatemala zijn zelfs de pepsi cola trucks bewapend met zo´n mannetje. Peter vraagt zich bezorgd af hoe dat dan zit met de biertrucks... waarschijnlijk een mannetje in een rondraaiende koepel met een .50 gezien de waarde van de lading.
19 October 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
geen commentaar wil natuurlijk niet zeggen dat wij niet alles 2 keer lezen, heel lief dat jullie ons van de avonturen op de hoogte houden, alles gaat hier z'n gewone gangetje dus van ons hoor je eventjes niks, en jullie zijn toch vertrokken om dat gewone gangetje even n jaartje niet te doen?
veel plezier en liefs,
pim
Hé xir, operatie boudin noir au pommes loopt naar verwachting!
moemsie nu in rotterdam en nog maar een kleine poepert hier in Melle, heerlijk rustig dus.........
mail je later nog wel over de details..
kusch..pour tous.
Post a Comment